Γράφω ό,τι γυροφέρνει το μυαλό μου. Αν θες, πάρε μια κούπα καφέ ή ένα ποτήρι ποτό και διάβασε.
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
Στα όρια της τρέλας
Ένιωσε μία πίεση στην άκρη της γλώσσας του. Μια ριπή φόβου διαπέρασε το σώμα του και ένιωσε μια τρελή, παλαβή χαρά να κατακλύζει το μυαλό του. Βίωσε μια στιγμή άγριων συναισθημάτων και επιθυμιών για ακραία πράγματα. Η επανειλλημένη, μεθυστική, άγρια, ατελείωτη, θηριώδης χαρά σήμαινε ότι τρελαινόταν. Τα πρώτα σημάδια της τρέλας εμφανίζονταν έτσι. Χαιρόταν. Επιτέλους ξανάβρισκε τον παλιό του εαυτό! Όπως πριν τις πολύωρες θεραπείες και τα ξινά φάρμακα. Όπως πριν ένα χρόνο. Ούρλιαξε νιώθοντας τα μάτια του να έχουν γυρίσει, σκαρφάλωσε γελώντας σατανικά στο παράθυρο, και πήδηξε από τον δέκατο τέταρτο όροφο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου