Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Ένας περιπατητής σε ένα δάσος... Part 1

Μέσα στο σκοτάδι, ένα βουβό πρόσωπο διασχίζει ένα μονοπάτι. Περπατητής λέει το βάδισμά του. Σκούρα ρούχα. Κουρασμένη κίνηση. Βασανισμένος φωνάζει η κλίση του κεφαλιού του. Καθώς περπατεί στο σκοτεινό μονοπάτι, με το φως του φεγγαριού να αντανακλάται στα λιγοστά μεταλλικά αντικείμενα που έχει πάνω του, συνεχίζει να μπαίνει πιο βαθιά στο δάσος. Όμως δε μοιάζει να ελέγχει εκείνος τα πέλματά του. Σα να τον οδηγούν μόνα τους στο άγνωστο. Πίσω του, έχει πετάξει κάθε τι που μάλλον του θυμίζει τον πραγματικό του κόσμο. Ένα πορτοφόλι άδειο, ένα χαλασμένο ρολόι χεριού, μια φωτογραφία μιας πλούσιας οικογένειας και μια παλιά κορνίζα αφιερωμένη από φίλους. Σα να προσπαθεί καιρό να ξεφύγει. Σα να τον κάνουν δυστυχισμένο όλα όσα είχε. Και η παλιά κορνίζα, σα να 'χει καιρό να πάρει κάτι από τους φίλους του. Σα να μην έχει πια φίλους... Τι περίεργο. Κρατάει μόνο το πανωφόρι του και αφήνει πίσω του το φεγγαρόλουστο μονοπάτι. Σα να έχει αποδεχτεί την μοίρα του, αφήνεται στο περπάτημά του...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αυτοκρατορικός Τζιτζικοπεταλωτής

Έπεα Πυρόεντα