Ξάπλωσε στο δροσερό γρασίδι. Η δροσιά του ήταν ευεργετική! Ήταν μια ζεστή, ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη μέρα, και το δροσερό γρασίδι πρόσθετε μια δική του, απολαυστική νότα στο ανοιξιάτικο απόγευμα. Για την ακρίβεια, ήταν Φεβρουάριος, όμως ο καιρός ήταν τόσο όμορφος που ακόμα και ο πιο καλός μετεωρολόγος θα μπερδευόταν! Κοίταγε τον γαλάζιο ουρανό και χάζευε τα λίγα, λευκά, μικρά σύννεφα. Έμοιαζε μαγικό το όλο σκηνικό. Πρέπει να έκατσε περίπου μισή ώρα μη μπορώντας να σταματήσει να απολαμβάνει τον ουρανό, τη ζέστη, τον ήλιο και τη μυρωδιά του γρασιδιού. Λιαζόταν όπως κάνουν οι σαύρες! Σιγά σίγα όμως, αποφάσισε να σηκωθεί και να κάνει μια βόλτα γύρω γύρω στο παρκάκι. Πήγε ως το περίπτερο και πήρε ένα μπουκαλάκι νερό, εποηρεασμένη από τη δροσιά του φρεσκοποτισμένου γρασιδιού. Ύστερα ξαναπήγε στο παρκάκι και άρχισε να χαζεύει τα φυτά και να κάνει βόλτες σε όλες του τις γωνιές. Απόλαυσε το βαθύ πράσινο των τριανταφυλλιών, προσπαθώντας να υποθέσει τι χρώμα τριαντάφυλλα θα τους πήγαιναν. Βαθύ κόκκινο, πορφυρό, για να κάνει αντίθεση με το έντονο, σκούρο πράσινο στο φόντο; Ή μήπως κατάλευκο, το χρώμα του αγνού χιονιού, στο βαθύ πράσινο φόντο; Ύστερα περπάτησε παρακάτω, στις αγριοδάφνες, θυμόμενη το απαλό ροζ που κυριαρχούσε στις άκρες των κλαριών τους όταν ήταν ανθισμένες. Άγγιξε τα μυτερά, δύσκαμπτα φύλλα τους και χαμογέλασε με την ξεχωριστή ομορφιά κάθε φυτού. Περπατώντας κατά μήκος της σειράς των φυτών, είδε διάσπαρτα τα πανέμορφα ροζ κυκλάμινα του φθινοπώρου στο έδαφος να μοιάζουν να χαίρονται για τον περίεργο καιρό, παρέα με λιγοστά, μωβουλιά ξαδερφάκια τους! Άφησε το βλέμμα της να περιηγηθεί στο καταπράσινο, φρέσκο φύλλωμα κάποιων θάμνων παρακάτω και θαύμασε το απαλό πράσινο χρώμα της άγριας πρασινάδας δίπλα στο πράσινο, γυαλιστερό, φροντισμένο γκαζόν που ήταν πριν ξαπλωμένη...=)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου