Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Γεια σου εαυτέ, την χάσαμε τελειώς την μπάλα ε;

Δεν αντέχεται άλλο,
ασήκωτο συναίσθημα,
ατελείωτο πρόβλημα τον εαυτό σου να μην αγαπάς.
Κι όταν ολότελα τον σιχαθείς,
να ξέρεις πως πρέπει πίσω να 'ρθεις.
Κι αν έχεις πλήρως απογοητευθεί,
γάμα τους όλους, μην τους κοιτάς.
Φύγε μπροστά ανεξάρτητος.
Κι ας έχεις μάθει αγάπη να κρατάς,
αγάπη να μοιράζεσαι, αγάπη να δέχεσαι.
Κι ας έχεις μάθει να 'σαι με κάποιον συντροφιά.
Φύγε και περπάτα μοναχή.
Σαν τ'αγέρι που κανείς δεν το κρατά.
Σαν το φύλλο που άνεμος το παρασέρνει.
Άστα όλα φλου,
σαν τον Μπάμπη του Σιδηρόπουλου.
Και μια μέρα,
η ζωή θα τα καταφέρει,
θα σε κάνει και πάλι ξεφτέρι...

Πουτάνα εφηβεία.

3 σχόλια:

eloy είπε...

Πουτάνα indeed, μα το παροδικό αίσθημα σιχασιάς, δυστυχώς δεν το νιώθεις μόνο τότε :p

Walker είπε...

Κι ήλπιζα να γλυτώσω. :(

Χαχ, μερικές φορές όμως, μας κάνει καλό και μας βοηθάει να αλλάξουμε...:Ρ

GEORGE είπε...

δεσποινα, εδω η walker εχει ενα δικιο ;)

Αυτοκρατορικός Τζιτζικοπεταλωτής

Έπεα Πυρόεντα