Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Γεια σου Ζωή. Σύντροφός μου η Μελαγχολία, όνειρό μου το Γέλιο...

Πιο γλυκός μου σύντροφος η μελαγχολία...Σε μια τρελή μέρα, σε μια χαρούμενη στιγμή, η πιο στενάχωρη σκέψη θα περάσει από το μυαλό μου. Σαν να έχει αποστολή να το απασχολήσει τότε, όταν θα μπορώ να την επεξεργαστώ χωρίς να στεναχωρηθώ. Μα μου είναι πολύ εύκολο να στεναχωρηθώ. Και οι σκέψεις μου το ξέρουν. Έτσι, εσκεμμένα με κατακλύζουν μόλις βρουν ευκαιρία. Μόλις δουν ότι το χαρούμενο κάλυμα της ψυχής μου σπάει, και η μελαγχολία βρίσκει τρόπο να πάρει πίσω τη θέση της. Και αυτές οι καταραμένες οι σκέψεις, σαν να έχουν αιώνια συμμαχήσει με την δολοπλόκα, κακούργα ετούτη μελαγχολία, ορμούν με όλη τους την δύναμη εναντίον των χαρούμενων συναισθημάτων καταπνίγοντας τις όμορφες σκέψεις...Κι ο αγώνας μου εναντίον τους, αρκετές φορές μοιάζει χαμένος από την αρχή...Με σύντροφό μου το τραγούδι, παίζοντας με τις νότες, ελπίζω κάθε φορά να νικήσω...μα δεν ξέρω πάντα τι θα γίνει. Και συχνά πέφτω θύμα της γλύκας της...Με παρασέρνει στον στρόβιλό της και με γλυκαίνει...ύστερα τα καταφέρνει και με παρασέρνει στον θλιβερό της κόσμο....πλέον, είμαι συχνή επισκέπτρια εκεί και με ξέρει...Με έχει γνωρίσει καλά και δεν μου στέλνει ξεναγό...πλέον μόνη μου αρχίζω να περιπλανιέμαι, και τα πόδια μου ξέρουν που να πάνε κάθε φορά...Αρχίζω να περιφέρομαι με συντροφιά τους μελαγχολικούς τόνους ενός ακόμα τραγουδιού...Και τα αυτιά μου ξέρουν τι θα ακούσουν κάθε φορά, τα μάτια μου ξέρουν τι θα δουν, και τα πόδια μου ξέρουν που θα πάνε..και το γλυκό της συναίσθημα με μεθάει...με παρασέρνει όλο και πιο βαθιά κάθε φορά. Μου είναι εύκολα να ξεφύγω όμως. Τόσες φορές που έχω χαθεί στον κόσμο σου, υπέρτατη κυρά, είναι εύκολο πια να βρω τον δρόμο μου πίσω. Είναι έυκολο να 'ρθω μα και να φύγω. Κάποιες φορές θέλω να σε επισκέπτομαι συχνά, μα άλλες θέλω να μένω μακριά...γιατί ρίχνεις δηλητήριο στην καρδιά μου και συχνά το μεταφέρω στους άλλους...δεν έχω καταφέρει να κάνω σύντροφό μου το γέλιο, όσο κι αν έτσι φαίνεται...γεια σου ζωή, μη φεύγεις, περίμενέ με, ξέρεις ότι εγώ είμ' η κυνηγός σου και 'συ το θήραμά μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αυτοκρατορικός Τζιτζικοπεταλωτής

Έπεα Πυρόεντα