Η ζωή είναι στιγμές

Τι είναι η ζωή; Τι είναι αυτό το αίνιγμα που ζούμε όλοι μας και κανείς μας δε μοιάζει να καταλαβαίνει τι είναι τελικά;  Τι είναι αυτό το αίνιγμα που για άλλους είναι υπέροχο, για άλλους μαγικό, για άλλους τρομακτικό, για άλλους μια διαδρομή χωρίς τέλος;

Η ζωή είναι στιγμές. Τίποτα άλλο. Προσπαθούμε να την κάνουμε κάτι αιώνιο, να της δώσουμε διάρκεια, ψάχνουμε το νόημά της απελπισμένα πολύ, συνδυάζουμε το νόημα της δικής μας ύπαρξης με αυτό της ζωής, λες κι ο κόσμος ολόκληρος περίμενε τις δικές μας στιγμές, λες και εκατομμύρια πλάσματα τόσα εκατομμύρια χρόνια έβρισκαν το καθένα το νόημά του. Λες και μόνο εμείς δεν μπορούμε να το βρούμε, κι όλοι οι άλλοι το βρήκαν.

Η ζωή είναι στιγμές. Είναι οι στιγμές που θυμάσαι όταν κοιτάς μια εικόνα, οι στιγμές χαράς, νοσταλγίας που σου ‘ρχονται στο μυαλό όταν φεύγεις από κάπου, οι στιγμές που γυρνάει πίσω η σκέψη σου όταν κάτι πυροδοτήσει ένα πέρασμα του μυαλού απ’το χρονικό της ζωής σου. Είναι οι στιγμές χαράς, λύπης, έρωτα, πόνου που ξυπνούν μέσα σου κάποια ξεχωριστά αρώματα, κάποιες μυρωδιές που περνούν τυχαία από δίπλα σου στο δρόμο, ή είναι ξεχασμένα σε κάποιο μπουκαλάκι σ’ένα σκονισμένο ράφι.
Είναι αυτές οι εικόνες που ζωντανεύουν μέσα σου απ’το άρωμα της άνοιξης, ένα παλιό εγώ πολλών χρόνων πριν, ένα καινούριο εγώ που φαντάζεσαι σε κάποια χρόνια μετά, είναι ο εαυτός που ανακαλύπτουμε ξανά όταν περπατάμε ξυπόλυτοι στην άμμο μια καλοκαιρινή βραδιά, ή που θυμόμαστε χωμένοι μέσα σε ένα μπουφάν σε κάποιο μπαλκόνι με μια καταιγίδα να λυσσομανά πάνω απ’το κεφάλι μας μια άγρια χειμωνιάτικη νύχτα. Είναι εκείνα τα χαμόγελα που σου θυμίζουν κάποια άλλα χαμόγελα, ή εκείνες οι στιγμές, τα νανοδευτερόλεπτα που ξαφνικά αρκούν για να αλλάξουν όλη σου την οπτική γωνία, σαν κάποιο αόρατο χέρι να αποφάσισε να αλλάξει πράγματα μέσα σου. Εκείνες οι στιγμές που καθόρισαν τα πάντα, εκείνες οι αδιάφορες στιγμές που χάραξαν το μυαλό σου, εκείνος ο καφές που ήπιες κάποτε με κάποιους ανθρώπους που για κάποιο ανεξήγητο λόγο έχει ξεμείνει στο μυαλό σου. Οι στιγμές με κάποιους ανθρώπους που όσος καιρός και να περάσει δε ξεθωριάζουν με τίποτα από μέσα σου, εκείνες οι φωνές που γυροφέρνουν το μυαλό σου κάθε τόσο και σε γυρνάνε στη ζωή σου ολόκληρη.

Αυτό είναι η ζωή. Η ζωή είναι στιγμές. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ευτυχία, δυστυχία, πόνος, αγάπη, έρωτας, νοσταλγία, γαλήνη, θυμός, όλα αυτά είναι στιγμές. Είτε στιγμές που επαναλαμβάνονται συχνά, είτε στιγμές που συμβαίνουν μία φορά μόνο. Στιγμές που επιλεκτικά μένουν μέσα σου, επιλεκτικά αναδύονται στο μυαλό σου, στιγμές συνειδητά ή ασυνείδητα σε καθορίζουν, επιλέγεις να θυμάσαι, επιλέγεις να σε διαμορφώνουν.

Το νόημα της ζωής κρύβεται σ’αυτές τις στιγμές. Τις στιγμές που επιλέγεις να ζεις. Επιλέγεις να ζεις πολλές στιγμές σε ένα επάγγελμα που σε γεμίζει, πάνω από κάποιο βιβλίο ή μηχάνημα που σου προσφέρει πολλές στιγμές που γεμίζουν την ψυχή σου, ή επιλέγεις να τρέχεις συνέχεια, γιατί αυτό σου προσφέρει πολλές στιγμές γαλήνης μέσα σου. Στιγμές κόντα στην οικογένειά σου, ή σε κάποιους ανθρώπους, στιγμές που επιλέγεις γιατί τα συναισθήματα που σου γεννούν είναι αυτά που θες μέσα σου. Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Μια συλλογή στιγμών, που σου προξενούν συγκεκριμένα συναισθήματα, τα οποία επιλέγεις να συλλέγεις μέσα σου.



-Μ.Ζ.