Αυτό αποζητάει η ψυχή μου. Θα μου πεις, δικαιολογημένα, ούτε δίμηνο δεν έκλεισες καλά καλά και κουράστηκες; Μικρό παιδί, ούτε Λύκειο δεν είσαι και κουράστηκες; Ναι. Κουράστηκα. Γιατί εφέτο είπα να διαβάσω κι όχι να κωλοβαράω και να γυροφέρνω τις πλατείες. Γιατί εφέτο οι καθηγητές το βάλανε σκοπό να μας ταράξουνε. Γιατί εφέτο αναπνοή δεν παίρνω. Μα θα μου πεις, αφού μείωσες τα απογευματινά σου, τώρα δεν είσαι τόσο φορτωμένη και κουράστηκες; Ναι, θα σου πω, γιατί μειώθηκαν τα απογευματινά αλλά μεγάλωσε ο όγκος εργασίας για το σπίτι. Όσο να 'ναι, εσύ μπορεί να λες ότι είναι παιδιάστικα αυτά που λέω γω δύσκολα γιατί εσύ είσαι τρίτη λυκείου, αλλά για μένα είναι βουνό. Κάθε ηλικία και το δύσκολό της. Ξεπέταμα για σένα, βαριές υποχρεώσεις για εμένα.
Και καθώς είναι δύσκολα τα πράματα εφέτο, μιας και αρρώστησα, βρήκα ευκαιρία και τη σκαπούλαρα. Όμως ο Θεός αγαπάει και τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη. Σύντομα θα πω αντίο στη θαλπωρή του σπιτιού και θα επιστρέψω στα κρύα θρανία του σχολειού. Θα αφήσω τον υπολογιστή σβηστό, και τις στοίβες μαθημάτων που περίμεναν υπομονετικά να διαβαστούν. Τώρα θα διαβάζω κάθε μέρα τα μαθήματα, είτε το θέλω είτε όχι. Και θα περνάν οι μέρες, βλέποντας με, να αδημονώ να φτάσουν τα Χριστούγεννα, μπας και ξαποστάσω και λιγάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου