Ανάσα. Ανάσανα. Επιτέλους. Ξαλάφρωσα. Με την αρρώστια, έκανα διάλειμμα. Από το στρες του σχολείου, από το άγχος των απογευματινών, από το πιεστικό διάβασμα. Ουφ! Καιρός ήταν. Άντε τώρα, περιμένουμε τα Χριστούγεννα.
Λένε, πώς για να καταφέρεις κάτι, πρέπει να πιστεύεις. Πρέπει να δίνεις όλο σου το μυαλό σε αυτό. Να πιστεύεις με όλη σου την καρδιά. Τότε θα γίνει. Έτσι λένε. Εγώ όμως διαφωνώ. Όχι. Πολλες φορές νομίζεις ότι δίνεις όλο σου το μυαλό. Αλλά δεν το έχεις δώσει στην πραγματικότητα. Δεν έχεις πιστέψει απόλυτα. Κι όταν δεν γίνει αυτό που θες, απογοητεύεσαι. Και παύεις να πιστεύεις ολοκληρωτικά. Αυτή η παραπλάνηση καταστρέφει πολλά. Πρέπει ο άνθρωπος να καταλαβαίνει πότε πιστεύει με όλο του το είναι, πότε θέλει κάτι πραγματικά. Γιατί αλλιώς, καταστρέφεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου