Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Κοιτώντας τα άστρα....

Βράδυ. Κοιτάω τον ουρανό. Θυμάμαι το καλοκαίρι δε χόρταινα αστέρια. Τώρα τα σύννεφα κρύβουν τον ουρανό. Τώρα το να μετρήσεις τα άστρα είναι για τα παιδιά της πρώτης δημοτικού. Πλέον δεν είναι τόσο ρομαντικό. Μου θυμίζει πέρσι 14 Φεβρουαρίου. Αγίου Βαλεντίνου. Ο ουρανός κατακόκκινος. Σα τις ματωμένες καρδίες που βρίσκονταν πέντε μέτρα πιο δίπλα. Καθισμένες στα παγκάκια, κλαίγοντας. Εκείνο το πάρτυ.....Όλο το σχολείο είχε μαζευτεί. Πιστεύαμε πώς θα ήταν όμορφα....Κι όμως....Τα παγκάκια γεμάτα πληγωμένους νέους. Ο ουρανός κατακόκκινος αντικατοπτρίζει την ψυχολογία μας. Κάπως έτσι νιώθω και τώρα. Τα σύννεφα πυκνώνουν. Αχ....Χειμώνα.....πώς τα φέρνεις έτσι...Πώς είναι έτσι δομημένος ο χρόνος.....το χειμώνα έρχεσαι κοντά με αυτούς που πεθύμησες όμως χρόνο για να περάσεις μαζί τους δεν έχεις....και το καλοκαίρι....όταν οι ορμόνες φτάνουν στο τέρμα είσαι μακριά από φίλους αφού έχεις πάει διακοπές σε μακρινά μέρη.....άδικο λες....άδικο σκέφτεσαι.....έτσι όμως είναι....στο χέρι σου.....πρέπει εσύ να το συνδυάσεις....δεν το καταλαβαίνουμε αυτό....ΟΛΑ είναι στα δικά μας χέρια....βαριά ευθύνη....ειδικά όταν βρίσκεται στα χέρια ανθρώπων που δεν το συνειδητοποιούν.....Αχ....ζωή.......δείξε λίγη επιείκια.....άσε με να απολαύσω λίγο περισσότερο τα καλοκαίρια με τους φίλους μου....ο χρόνος τρέχει....και το καλοκαίρι και τώρα....αρχίζει να ψιχαλίζει....άλλες φορές θα άνοιγα πισί. Τώρα σκέφτομαι να αφήσω ανοιχτά τα παραθυρόφυλλα με κλειστά τζάμια. Θέλω να κοιμηθώ χαζεύοντας την βροχή. Αυτήν την απόλυτη αρμονία στο πιο απλό πράμα. Κι όμως. Δίπλα μας το έχουμε. Παρόλαυτά ο άνθρωπος συνεχίζει να ψάχνει την τελειότητα κάπου όπου δεν υπάρχει....Αχ ζωή....Αχ άνθρωπε.....


.......καληνύχτα......

4 σχόλια:

Επιβάτης είπε...

Έτσι μπράβο, κι εγώ αυτό πιστεύω. Όλα στο χέρι μας τα 'χουμε.

Walker είπε...

Από μας εξαρτιέται η ζωή μας....

Ανώνυμος είπε...

Όλα είναι στα χέρια σας. Αλλά να τα χειριστείτε με υπομονή. Κι ευαισθησία. Και κατανόηση. Και με σεβασμό στο χρόνο που χρειάζονται για να γίνουν. Όλα θέλουν σεβασμό. Τίποτε δε γίνεται γρήγορα. Με τη βιασύνη όλα χαλούν. Η βιασύνη δείχνει έλλειψη σεβασμού. Κι οι δυσκολίες θέλουν κι αυτές αναγνώριση και σεβασμό. Όλα στη φύση δείχνουν το σεβασμό τους. Όλα θέλουν το χρόνο τους. Δε γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη ένα λουλούδι! Είδατε κανένα δελφίνι να βιάζεται; Καμιά κάμπια να έχει άγχος; Καμιά γάτα με κατάθλιψη μήπως; Κανένα βιαστικό σαλιγκάρι; Μόνο οι άνθρωποι βιάζονται ξεχνώντας να σεβαστούν το σύμπαν. Και βρίζουν ό,τι τους... καθυστερεί, ενώ κι αυτό έχει το λόγο του που συμβαίνει. Μη ξεχνάτε: Για να φτάσεις στην κορυφή, ανεβαίνεις μια ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΣΤΗ σκάλα!

Walker είπε...

αχ αυτή η στριφογυριστή σκάλα....

Αυτοκρατορικός Τζιτζικοπεταλωτής

Έπεα Πυρόεντα